Παραδοσιακός γάμος στα Ιωάννινα

Δημοσιεύθηκε: 15/11/2011  14:02
Συντάκτης: Ναταλία Κακάτση

        Ο γάμος που οι ντόπιοι ονόμαζαν και «χαρά», πραγματοποιούνταν κατά τη διάρκεια του φθινοπώρου και την ημέρα της Κυριακής.

        Μια εβδομάδα πριν τον γάμο ξεκινούσαν οι ετοιμασίες και ένα παιδί έκανε τα «καλέσματα» προσφέροντας ένα ή δύο καρύδια στους καλεσμένους.

        Το βράδυ της Τρίτης πριν από τον γάμο, έπιαναν το προζύμι και έφτιαχναν το παραδοσιακό κουλούρι της μελλόνυμφης, το οποίο στόλιζαν με νομίσματα, που προσέφεραν οι καλεσμένοι κατά τη διάρκεια του κοσκινίσματος του αλευριού από τρία μικρά αγοράκια.

        Την Πέμπτη στολίζανε το φλάμπουρο και τα νεαρά κορίτσια πήγαιναν να κόψουν ξύλα στο δάσος, ενώ η προίκα της νύφης ήταν έτοιμη στο σπίτι της και την ίδια μέρα το μεσημέρι, έρχονταν συγγενείς του γαμπρού και την έπαιρναν. Η μεταφορά της προίκας, ανάλογα με την απόσταση γινόταν είτε στα χέρια είτε σε μουλάρι και κατά τη διαδρομή τραγουδούσαν τραγούδια του γάμου.

        Μια μέρα πριν το γάμο, σφάζουν τα ζώα που θα αποτελέσουν το φαγητό στο γλέντι του γάμου και ζυμώνονταν ψωμιά.

        Το πρωί της Κυριακής, ημέρας του γάμου, πραγματοποιούνταν το έθιμο του ξυρίσματος, κατά τη διάρκεια του οποίου ο γαμπρός κρατούσε ένα πιάτο μέσα στο οποίο έριχναν οι καλεσμένοι κέρματα τα οποία και έπαιρνε ο κουρέας. Έπειτα, ο γαμπρός μαζί με τους συγγενείς του και με τη συνοδεία οργάνων έπαιρναν τον κουμπάρο από το σπίτι του, όλοι μαζί πήγαιναν να παραλάβουν τη νύφη και επέστρεφαν στο πατρικό του γαμπρού. Εκεί την νύφη υποδεχόταν η πεθερά, την οποία και προσκυνούσε τρεις φορές, και τους έραινε με κουφέτα και ρύζι για να «ριζώσει» ο γάμος τους.

        Μετά την τέλεση του μυστηρίου, το γλέντι γινόταν στην αυλή της εκκλησίας και τον πρώτο χορό έσερνε ο κουμπάρος.

        Μια εβδομάδα αργότερα, πραγματοποιούνταν τα «πιστρόφια», όπου οι νιόγαμπροι επισκέπτονταν το σπίτι της νύφης.