Ποντιακός παραδοσιακός γάμος

Δημοσιεύθηκε: 15/11/2011  15:42
Συντάκτης: Ναταλία Κακάτση

        «Χαράν», «χαράντας» ή «στεφανώματα» είναι η λέξη του γάμου στα ποντιακά και αυτό γιατί υποδηλώνει το χαρμόσυνο γεγονός της ένωσης των αγαπημένων.

        Το ταίρι, αγόρι ή κορίτσι, επιλεγόταν από τους γονείς, που χωρίς τη συγκατάθεσή τους υπήρχε το ενδεχόμενο της απαγωγής. Με το «λογόπαρμαν», που συνήθως γινόταν Σάββατο βράδυ, καθοριζόταν η ημερομηνία του γάμου, ενώ την Κυριακή γίνονταν οι αρραβώνες με την ανταλλαγή δαχτυλιδιών.

        Το Σάββατο πριν τον γάμο, ξεκινούσαν οι διαδικασίες για το γάμο, ενώ τα όργανα τόσο στο σπίτι της νύφης, όσο και στο σπίτι του γαμπρού και η ποντιακή λύρα και χοροί «δίνουν και παίρνουν».

        Την Κυριακή, ανήμερα του γάμου, οι προετοιμασίες κορυφώνονται, με τις φίλες της νύφης να συγκεντρώνονται στο σπίτι της στολίζοντάς την και τραγουδώντας της ποντιακά νυφικά τραγούδια. Οι ανύπαντρες φίλες της γράφουν το όνομά τους στο νυφικό γοβάκι, αναμένοντας το σβήσιμό του, σημάδι άμεσης παντρειάς τους.

        Συγγενείς και φίλοι του γαμπρού μαζί με αυτόν και τον κουμπάρο, ξεκινούσαν πριν το γάμο για την παραλαβή της νύφης. Στην αυλή του σπιτιού της νύφης, οι φίλες της κερνάνε βραστή κότα τον κουμπάρο και ομελέτα τον γαμπρό, ενώ ζητούν χρήματα από τον πρώτο για να δώσουν το νυφικό γοβάκι, που από πριν έκρυβαν.

        Έτσι, ολοκληρώνονταν το «νυφέπαρμαν» και συνεχίζονταν η νυφική πομπή με προορισμό την εκκλησία, κατά τη διάρκεια της οποίας ο χορός και τα τραγούδια δεν έπαυαν. Κατά τη διάρκεια του μυστηρίου, ο ιερέας ρώταγε τους μελλόνυμφους αν αγαπούν ο ένας τον άλλον και με την συγκατάθεση και των δύο ολοκληρώνονταν ο γάμος.

        Η πομπή συνεχιζόταν και μετά τον γάμο με προορισμό το πατρικό του γαμπρού, όπου η μητέρα του καλοδέχεται τη νύφη φιλώντας την και χαρίζοντάς της χρυσαφικά. Τότε, ξεκινούσε και το γλέντι με άφθονα ποτά και φαγητά και τα όργανα να παίζουν ασταμάτητα ως το ξημέρωμα.