Μακεδονικός παραδοσιακός γάμος

        Ο γάμος παλαιότερα αποφασίζονταν από τις οικογένειες και ίσως και κάποιους προξενητές. Κατά την διάρκεια των συζητήσεων κανονίζονταν και η προίκα της νύφης. Μετέπειτα οριζόταν η ημερομηνία του αρραβώνα καθώς και του γάμου ο οποίος δεν γινόταν αργότερα από πέντε ημέρες από τον αρραβώνα.

        Για την αναγγελλία του γάμου οι οικογένειες έριχναν τουφεκιές και έκαναν γλέντι με νταούλια. Για κουμπάρο επέλεγαν τον νονό του γαμπρού ενώ υπήρχε και βοήθεια από τους ελέυθερους φίλους τους, τα μπρατίμια. Τόσο τα μπρατίμια όσο και η νονά του γαμπρού ετοίμαζαν πολύχρωμα χλάμπουρα, κόκκινα, κίτρινα και γαλάζια.

        Δύο μέρες πριν τον γάμο, που γινόταν Κυριάκη, στέλνονταν τα καλέσματα στους συγγενείς. Τα καλέσματα τα έφερναν άντρες και ήταν ζαχαρωτά σε λευκό χαρτί τυλιγμένα με το χράδι, μία κόκκινη κλωστή. Για τα καλέσματα του κουμπάρου - νονού και των μπράτιμων, γυναίκες από τη μεριά του γαμπρού ετοίμαζαν τα κανίσκια. Την Κυριακή το πρωί συγκεντρώνεται η πομπή του γαμπρού και οδεύουν προς το σπίτι της νύφης.

        Το τελετουργικό της προετοιμασίας της νύφης την είχε να κάθεται πάνω σε μια ψάθα ή οποία κρύβει ένα σιδερένιο λουρί ώστε ο γάμος της να είναι γερός. Το λουρί αυτό περνιέται τρείς φορές στο σώμα της νύφης ώστε να μην την ματιάζουν. Όλη η προίκα της έμπαινε σε κόσκινο μαζί με γλυκά ώστε ο γάμος της να είναι γλυκός και με ρύζι ώστε να στεριώσει όπως αυτό. Ακόμα και τα νυφικά της ρούχα έμπαιναν στο κόσκινο και τα έριχναν τρείς φορές. Μετά της τα φορούσαν.

        Όταν ο γαμπρός και η συνοδεία του έμπαιναν στο σπίτι της νύφης, μια συγγενής της νύφης τον κερνούσε και έπειτα τον καλωσόριζαν τα πεθερικά του. Τα όργανα σώπαιναν μέχρι να βγεί η νύφη. Δύο μπράτιμοι φορούσαν στη νύφη τα παπούτσια και το ζωνάρι της. Πρώτα έβγαιναν τα προικιά και μετα η νύφη.

        Η νύφη έπρεπε να σπάσει το κλίκι που ήταν κάτι σαν τη νυφική κουλούρα και να πετάξει το ένα κομμάτι στη σκεπή και το άλλο το έκρυβε πάνω της.Οι καλεσμένοι της έριχναν ρύζι για να στεριώσει ο γάμος της. Έπειτα ξεκινούσαν προς την εκκλησία. Ο κουμπάρος αντι για τα στέφανα κουκούλωνε το ζευγάρι με ένα μεταξωτό μαντήλι και πάνω από τα κεφάλια του ζευγαριού κρατούσε δύο αναμένα κεριά ώστε να φωτιστούν οι νιόπαντροι. Έπειτα πορεύονταν προς το σπίτι του γαμπρού όπου η νύφη έπρεπε να προσκυνήσει τα πεθερικά της και αυτοί να της δώσουν νομίσματα. Η νύφη έριχνε το κρυμμενο κλίκι σε αλεύρι για γούρι. Τότε ξεκινούσαν πάλι τα όργανα και το γλέντι του γάμου.