Παραδοσιακός γάμος στη Λευκάδα

        Μια βδομάδα πριν το γάμο, γεμίζουν τα στρώματα της νύφης εφόσον δεν είναι χήρα. Προτού τα γεμίσουν, αρσενικά παιδιά ρίχνουν μέσα στο στρώμα λίγα μαλλιά. Ύστερα τα απογεμίζουν οι γυναίκες. Όταν γεμίσει το στρώμα, η μάνα της νύφης καρφώνει την πρώτη βελονιά.

        Στη Λευκάδα, την Παρασκευή πριν το γάμο, που γινόταν Κυριακή, στο σπίτι της νύφης, τρία αγόρια με μάνα και πατέρα στη ζωή, κοσκινίζουν το αλεύρι για τα προζύμια.

        Το κάθε παιδί κοσκινίζει από μια φορά μόνο. Το τρίτο παιδί δίνει την κρησάρα σε κάποια ανιψιά του γαμπρού ή εξαδέλφη, που να έχει μάνα και πατέρα, που αναλαμβάνει να κοσκινίσει το υπόλοιπο.

        Το νυφικό κρεβάτι το στρώνει αρσενικός που να έχει μάνα και πατέρα.

        Το Σάββατο το βράδυ έσφαζαν έναν τράγο και πυροβολούσαν στον αέρα για να αναγγείλουν την έναρξη του γάμου.

        Τα κανίσκια, τα δώρα που οι προσκεκλημένοι έστελναν για να οργανωθεί το τραπέζι του γάμου, ήταν κοφίνια που περιείχαν ψωμί, κρέας, κρασί, ανάλογα με τη δυνατότητα που είχε ο καθένας.

        Τα ψωμιά που έβαζαν στη Λευκάδα στο κανίσκι έπρεπε να έχουν ζυγό αριθμό γιατί τα μονά, όπως πίστευαν, θα έφερναν συμφορά στους νιόπαντρους.

        Προτού κινήσει ο γάμος για το σπίτι του γαμπρού, στέλνουν από το σπίτι της νύφης τα προικιά. Οι γυναίκες που τα κουβαλούν δεν επιτρέπεται να στραφούν προς τα πίσω γιατί πιστεύουν ότι τότε θα πεθάνει η νύφη και η προίκα θα ξαναγυρίσει στο σπίτι των γονιών της.

        Όταν ξεκινάει το συμπεθεριό από το σπίτι του γαμπρού για να πάει να πάρει τη νύφη, προπορεύεται ο φλαμπουριάρης που κρατάει ψηλά το φλάμπουρο ή μπαϊράκι, μακρύ ξύλινο κοντάρι στολισμένο συνήθως με κόκκινο πανί, ενώ στη Λευκάδα στην κορυφή του έμπηγαν ένα ρόδι.

        Την πομπή (ψίκι) συνοδεύουν οργανοπαίχτες με παραδοσιακά μουσικά όργανα, ενώ οι προσκεκλημένοι τραγουδούν γαμήλια τραγούδια.

        Στην πομπή του γάμου, προηγείται αυτός που έχει τα στέφανα μέσα σε δίσκο, κι ο οποίος δεν επιτρέπεται να γυρίσει και να κοιτάξει πίσω.

        Μετά την τέλεση του μυστηρίου του γάμου, η πομπή γυρίζει στο σπίτι του γαμπρού, όπου υποδέχονται τη νύφη με επισημότητα και με συγκεκριμένο τελετουργικό που ποικίλει σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας.

        Στη Λευκάδα, ο πεθερός κρατώντας ένα ποτήρι γεμάτο μέλι μέσα σ' ένα πιάτο μαζί με τρια κομμάτια ψωμιού, τάιζε τους νιόπαντρους για να έχουν μια γλυκιά ζωή.

        Ύστερα έπαιρνε η νύφη ένα ρόδι από την πεθερά της και το έσπαζε με δύναμη στο κατώφλι του σπιτιού, ώστε τα σπυριά του να πεταχτούν μέσα στο σπίτι. Όσο πιο μακριά πήγαιναν τα σπυριά κι όσο περισσότερο σκόρπιζαν, τόσα περισσότερα παιδιά θα έκανε το ζευγάρι.

        Στο γλέντι του γάμου έπρεπε όλοι οι παρευρισκόμενοι να χορέψουν μαζί με τους νεόνυμφους τους λεγόμενους τρεις γύρους, τραγουδώντας “Έχω γιο κάνω χαρά, καν' η νύφη μας παιδιά”.