Κυπριακός παραδοσιακός γάμος

Δημοσιεύθηκε: 15/11/2011  15:05
Συντάκτης: Ναταλία Κακάτση

        Οι κυπριακοί γάμοι, ως επί το πλείστον πραγματοποιούνταν τις Κυριακές και ειδικότερα τις ημέρες που είχε ολόκληρο φεγγάρι. Σάββατο βράδυ, δηλαδή το βράδυ πριν από την ημέρα του γάμου, οι γυναίκες, φίλες και συγγενείς της νύφης, παρασκεύαζαν το λεγόμενο «ρέσι», ψημένο αρνίσιο κρέας με καβουρδισμένο σιτάρι που άπλωναν τα κορίτσια σε σεντόνι στην αυλή και τα αγόρια το θρυψάλιαζαν.

        Έπειτα πραγματοποιούταν το «πλούμισμα του κρεβατιού», η δημιουργία νυφικού στρώματος από γυναίκες που μέσα του έραβαν μαλλί μαζί με νομίσματα, προσφορές του περίγυρου, σύμβολο οικονομικής ευρωστίας του ζευγαριού. Μετά την προετοιμασία του στρώματος, πάνω σε αυτό έριχναν παιδιά κάτι που υποδήλωνε την τεκνοποίηση του ζευγαριού. Έπειτα κάποιος συγγενής χόρευε με αυτό το στρώμα πάνω στο κεφάλι του.

        Την ημέρα του γάμου, ο γαμπρός ξυριζόταν και ετοιμαζόταν με τη βοήθεια του κουμπάρου, υπό τους ήχους οργάνων. Αντίστοιχα και η κουμπάρα βοηθούσε στην ετοιμασία της νύφης. Μετά τις ετοιμασίες τους, τόσο η νύφη, όσο και ο γαμπρός ξεκινούν καθένας ξεχωριστά από τα σπίτια τους για την εκκλησία με τη συνοδεία των οργάνων.

        Τα στέφανα είναι πλεγμένα κλαδιά ελιάς ή μυρτιάς με χρυσή κλωστή και πολύχρωμες γιρλάντες, ενώ κατά τη διάρκεια του χορού του Ησαΐα, ο κόσμος που παρακολουθούσε τη λειτουργία έριχνε σουσάμι, ζαχαρωτά, βαμβακόσπορο και νομίσματα, σύμβολα ευλογίας, που τα παιδιά πάσχιζαν να μαζέψουν αγνοώντας τους υπόλοιπους.

        Με το πέρας του γάμου και την αναχώρηση από την εκκλησία, έπεφτε πλήθος πυροβολισμών.

        Για δυο μέρες μετά τον γάμο, η νύφη έπρεπε να κοιτάει προς τα κάτω, διαδικασία που ονομαζόταν «το καμάρωμα της νύφης».

        Με την άφιξη του ζευγαριού, στο νέο σπιτικό τους, ο γαμπρός έσπαγε στην είσοδο ένα ρόδι, σύμβολο γονιμότητας και καλοτυχίας, ενώ η μητέρα του έσφαζε έναν κόκορα, ενώ ταυτόχρονα ο γαμπρός πατούσε τη νύφη, υπονοώντας υποταγή και σεβασμό.