Κρητικός παραδοσιακός γάμος

        Στην Κρήτη ήταν συνηθισμένο το γεγονός ότι ένα ζευγάρι θα παντρεύονταν από αγάπη. Φυσικά για να γίνει κανονικός γάμος έπρεπε να πάρουν και την άδεια των γονιών τους. Αλλιώς αν δεν τους επέτρεπαν το ζευγάρι ''κλέβονταν''. Εάν το ζευγάρι παντρεύονταν από αγάπη τότε ο γαμπρός δεν μπορούσε να έχει αξίωση για προίκα. Αντιθέτως έαν γινόταν συνοικέσιο, όπου διαμεσολαβούσε προξενητής υπήρχε προικοσύμφωνο. Σε περίπτωση προξενιού τα δύο παιδιά συναντιόντουσαν κρυφά ώστε να γνωριστούν καλύτερα.Εάν δεχόντουσαν τότε έπρεπε να δώσει και την επίσημη έγκριση ο πατέρας του κάθε παιδιού. Αυτό θεωρούνταν και αρραβώνας, ο οποίος γινόταν είτε με παπά είτε και χωρίς, το γνωστό '' λογοδόστεμα''.

        Το προικοσύμφωνο ορίζονταν παρουσία του προξενητή καθώς και η ημερομηνία του γάμου. Στην περίπτωση της απαγωγής ή του γάμου από έρωτα ο γάμος γινόταν σε στενό οικογενιακό κύκλο και το γλέντι ήταν μικρό.

        Στον επίσημο αρραβώνα οι καλεστές στέλνονταν από τις οικογένειες των νέων για να προσκαλέσουν τους συγγενείς τους και τους φίλους τους στο γάμο των παιδιών τους. Εάν υπήρχε κάποια έριδα μεταξύ των οικογενειών των μελλόνυμφων, ο γάμος απότελούσε την ιδανική περίπτωση για να γίνει η συμφιλίωση.

        Οι καλεσμένοι έφερναν δώρα για το μελλόνυμφο ζευγάρι, όπως διάφορα φαγητά, κρασιά, λάδι ή ακόμα και χρήματα, τα ''χαρίσματα'' ή και είδη για το σπίτι. Από τη μεριά τους το ζευγάρι κερνούσε με παραδοσιακά γλυκά τους καλεσμένους, με δίπλες με μέλι και ξεροτήγανα, συνοδευόμενα πάντα από τη τσικουδιά.Οι μαντινάδες δεν έλειπαν κατα την προετοιμασία την νύφης και του γαμπρού και ακολουθούσαν την νύφη στην πομπή για την εκκλησία.

        Μετά το μυστήριο ακολουθούσε γλέντι στο σπίτι του γαμπρού όπου η μητέρα του έπρεπε να τους καλοδεχτεί. Η νύφη χύνει λίγο μέλι στην πόρτα της εισόδου και σπάει το ρόδι για καλοτυχία και για να είναι ο γάμος γλυκός και καρπερός.Η πεθερά της την ταΐζει με λίγο μελοκάρυδο και σταυρώνει την πόρτα που θα μπεί το ζευγάρι. Ακολουθεί έπειτα το γλέντι με το γαμοπίλαφο.