Παραδοσιακός γάμος στο Κρανίδι Αργολίδας

        Ο γάμος ήταν συνήθως αποτέλεσμα συνοικεσίου κατά την διάρκεια του οποίου διαπιστώνονταν οι χάρες της νύφης και του γαμπρού. Αφού οι γονείς του ζευγαριού κανόνιζαν τα περί γάμου επέτρεπαν στα παιδιά τους να γνωριστούν πριν τον γάμο. Γινόταν ένας απλός αρραβώνας όπου οι γονείς του γαμπρού της έδιναν ένα δαχτυλίδι, ώστε να την '' σημαδέψουν'' ότι θα την κάνουν νύφη τους. Ακολουθούσε ένα μικρό γλέντι αρραβώνα και κανονίζονταν η ημέρα του γάμου. Ακόμα και ο αρραβώνας είχε τα έθιμα του. Την Κυριακή μετά τον αρραβώνα τα δύο σπίτια αντάλλαζαν γλυκά μέσω μικρών παιδιών που τα πήγαιναν από το ένα σπίτι στο άλλο.

        Το δεύτερο σημαντικό βήμα ήταν η προετοιμασία των προικιών.Παλαιότερα τα προικιά της νύφης περιελάμβαναν όλα τα αναγκαία για ένα σπίτι. Πέρα από τα λευκά είδη και τον ρουχισμό περιείχε και κουζινικά σκεύη καθώς και έπιπλα απλά και παπλώματα. Ανάλογα με την κατοικία του ζεύγους τα προικιά φορτώνονταν σε ένα κάρο και τα οδηγούσαν στο νέο τους σπίτι. Όπως σε κάθε περιοχή έτσι και στο Κρανίδι οι προσκλήσεις ήταν προφορικές και οι γονείς των παιδιών τιμούσαν τους συγγενείς τους με το να τους προσκαλούν οι ίδιοι. Παλαιότερα επίσης τα δώρα δεν ήταν αναγκαστικά για τους καλεσμένους. Όσοι έκαναν δώριζαν χρηστικά αντικείμενα για το σπίτι.

        Ο κουμπάρος φυσικά θα ήταν ένας από τους νονούς του ζευγαριού. Υπήρχαν και τα παρανυφάκια που ήταν τα μικρά παιδάκια, συγγενείς της νύφης και του γαμπρού. Στον γάμο προσφέρονταν ζυμωμένα ψωμιά τα οποία ζύμωνε η μητέρα της μελλόνυμφης μαζί με τις γειτόνισσες. Για να αποκτήσουν γερά αγόρια , κατά την διάρκεια του ζυμώματος έπαιρναν μικρά παιδάκια και έβαζαν το κεφάλι τους μέσα στη σκάφη με το αλεύρι. Από το γλέντι δεν θα μπορούσε να λέιψει το κρέας από τα σφαχτά της οικογένειας. Ο γάμος συνηθίζονταν να γίνεται στο σπίτι της νύφης.

        Οι νύφες φορούσαν αντί για πέπλο, τις περισσότερες φορές ένα λευκό τσεμπέρι που είχε χρυσά κεντήματα. Μετά φορούσε τα παπούτσια της με την βοήθεια ενός παιδιού το οποίο είχε και τους δύο του γονείς. Ο γαμπρός από την άλλη φορούσε παραδοσιακή φορεσία με το γιλέκο και το φέσι καθώς και το ζωνάρι στη μέση του. Πριν την τέλεση του μυστηρίου η μητέρα της νύφης ''γλύκαινε'' το ζευγάρι με σπιτικό γλυκό. Μετά την τελετή η νύφη πήγαινε με τους συγγενείς του γαμπρού και μετά ακολουθούσαν οι συγγενείς της.

        Όταν φτάναν στο σπίτι τους η νύφη έσπαζε ένα ρόδι στην εξώπορτα με το δεξί της πόδι και η πεθερά της έπιανε το ζευγάρι με ένα άσπρο μαντήλι και τους οδηγούσε να κάτσουν στον καναπέ. Το γλέντι συνεχίζονταν χωρίς το ζευγάρι όμως, διότι εκείνοι ''φύλαγαν το στεφάνι'' μέσα στο σπίτι τους για τρείς μέρες.