ο γάμος στην αρχαία Αθήνα

        Ο γάμος στην Αρχαία Αθήνα ήταν ένας σημαντικός θεσμός. Γι αυτό και η τέλεση του αποτελούνταν από διάφορα στάδια στα οποία θα συμμετείχαν πάντοτε οι θεοί μέσω των διαφόρων θυσιών που γίνονταν για αυτούς. Ο γάμος δηλαδή παρομοιάζονταν με κάποια εορτή σημαντική.

        Κατ' αρχάς το σύστημα ήταν μονογαμικό και τόσο ο Αθηναίος όσο και η Αθηναία έπρεπε να πάρουν την άδεια των γονιών τους ή ακόμα και του άρχοντα της πόλης είτε για να παντρευτούν μεταξύ τους είτε με κάποιο ξένο. Αλλιώς τα παιδιά ενός γάμου χωρίς συγκατάθεση δεν μπορούσαν να ανήκουν σε κάποια από τις φυλές της Αθήνας. Η ηλικία γάμου δεν ήταν σταθερή. Τα κορίτσια συνήθως προετοιμάζονταν για γάμο στην εφηβεία μεταξύ των 15 και άνω ετών. Αντιθέτως οι άνδρες δεν είχαν συγκεκριμένη ηλικία. Μπορούσαν να παντρευτούν και μεγαλύτεροι των 30 ετών.

        Ο γάμος παρότι είχε έντονο θρησκευτικό χαρακτήρα ωστόσο δεν γινόταν σε κάποιο ναό διότι δεν υπήρχε τέτοια επίσημη θρησκευτική τελετή. Όλες οι αναγκαίες θυσίες γινόντουσαν στο σπίτι της νύφης και του γαμπρού. Αποτελούσε όμως μια “γιορτή”' τριών σταδίων. Πρώτο ήταν τα προαύλια όπου στην ουσία ο πατέρας της νύφης έκανε θυσίες για να εξευμενίσει τους θεούς και να προστατέψουν τον γάμο αυτό και η κόρη του έπρεπε να εξαγνιστεί από το νερό της Καλλιρόης με κάποιο λουτρό. Δεύτερο κομμάτι του γάμου ήταν η ημέρα του γάμου όπου η νύφη με την συνοδεία γυναικών ντυνόταν και στολίζονταν με στεφάνια απο ελιά και δάφνη και παραθέτονταν ένα συμπόσιο με την παρουσία και του γαμπρού. Έπειτα η νύφη και ο γαμπρός αναχωρούσαν για το σπίτι του δεύτερου πανω σε άμαξα και με την συνοδεία των συγγενών και φίλων.

        Την επομένη στα επαύλια οι συγγενείς της νύφης έφερναν την προίκα που είχε συμφωνηθεί για την οποία κάτοχοι ήταν και οι δύο σύζυγοι. Ο σύζυγος ανακοίνωνε με επίσημο δείπνο στην φατρία του ότι παντρεύτηκε και έκανε επίσημες θυσίες. Αυτό ήταν απαραίτητο για να αναγνωριστούν τα παιδιά του.