Παραδοσιακός γάμος στην Αργολίδα

        Σ’ όλη την Ελλάδα υπάρχουν έθιμα που συνδέονται με την ευτεκνία του νιόπαντρου ζευγαριού. Στην Αργολίδα έδιναν ιδιαίτερη σημασία στην τεκνοποίηση καλών και σωστών τέκνων από το νεόνυμφο ζευγάρι. Για τον λόγο αυτό, κυρίως στο Άργος και την Παναγία του Βράχου έριχναν στα αρραβωνιασμένα ζευγάρια ή και στα νιόπαντρα πορτοκάλια που είχαν κρατηθεί από την 21 Νοεμβρίου όπου γιορτάζονται τα Εισόδια της Θεοτόκου, ώστε να έχουν την ευλογία της Παναγίας για γερά και χαρισματικά παιδιά , όπως λέγαν. Από κεί πήρε και το όνομά της η Παναγία η Πόρτοκαλούσα. Κατά πάσα πιθανότητα το έθιμο αυτό αποτελεί την διατήρηση ενός αρχαίου εθίμου της περιοχής, όπου οι νέοι έριχναν κατά τους '' Βαλλαχράδες'', αργιάχλαδα μεταξύ τους.

        Ο γάμος θεωρούνταν και θεωρείται πολύ σπουδαίο γεγονός για την Αργολίδα, διότι έτσι θα δίνονταν και η συνέχεια του τόπου μέσω των απογόνων των ζευγαριών. Συνηθίζονταν να γιορτάζεται δεκαπέντε ολόκληρες μέρες, ένας μόνο γάμος και οι κοπέλες, με το φόβο μιας στειρότητας, που θεωρούνταν από το λαό ώς ένδειξη δυστυχίας, πίστευαν σε μαγικά βότανα τα οποία έπαιρναν ώστε να ευχαριστήσουν με ένα παιδί τους συντοπίτες τους.

        Πέραν των βοτάνων αυτών, που συνήθως ήταν τοπικά φυτά και βότανα τα νιόπαντρα ζευγάρια εναπόθεταν τις ελπίδες τους για τεκνοποίηση και στους Αγίους. Ανάλογα με το όνομα του Αγίου κάθε ζευγάρι προσανατόλιζε τις επιθυμίες του και ζητούσε βοήθεια από τον Άγιο αυτόν. Έτσι υπήρχε ο Αγ. Στυλιανός για να στυλωθεί το παιδί τους, ο Αγ. Προκόπιος για να γεννηθεί προκομένο παιδί από το ζευγάρι κ.ο.κ.

        Κατά το έθιμο του νυφικού κρεβατιού έρχιναν πάνω στην νυφική παστράδα ένα μικρό αγοράκι ώστε το πρώτο παιδί του ζευγαριού να είναι ένα γερό αγόρι που θα συνεχίσει το όνομα του πατέρα.