Φλεβάρης

        Το όνομα Φλεβάρης η λαϊκή φαντασία το θέλει να προέρχεται από το ότι ανοίγουν οι φλέβες τ' ουρανού και χύνονται νερά στη γη (βροχές).

        Αυτή την περίοδο στην αρχαία Αθήνα εορτάζονταν με λαμπρότητα τα Ανθεστήρια. Γιορτή αναγέννησης της φύσης αφιερωμένη στο θεό Διόνυσο, προστάτη της αμπελουργίας που κατά τη διάρκειά της οι Αθηναίοι δοκίμαζαν το νέο κρασί μέσα σε ατμόσφαιρα γενικής χαράς.

        Κληρονομιά των αρχαίων Ανθεστηρίων, είναι ότι την 1η Φλεβάρη, γιορτάζει ο άγιος Τρύφωνας, φύλακας των αμπελιών και των χωραφιών και προστάτης των αμπελουργών.

        Στην Κόνιτσα γίνεται αγιασμός για προφύλαξη απ' τα ποντίκια και άλλα ζωύφια, ενώ στην Έδεσσα, οι ραντιστές μαζί με τους κουδουνοφόρους πάνε να ξυπνήσουν την Μακεδονική φύση: οι πρώτοι ραντίζουν με αγίασμα τα χωράφια ενώ οι δεύτεροι προκαλούν ήχους για να φέρουν την άνοιξη.